forum of www.ocd.gr

Δημόσια συζήτηση => Ειδικά για το OCD => Topic started by: recovered on July 12, 2017, 09:42:54 pm

Title: Μια γλυκόπικρη αλήθεια!
Post by: recovered on July 12, 2017, 09:42:54 pm
   Είναι δυστυχώς γεγονός ότι τα περισσότερα μέλη δε διαβάζουν σχεδόν τίποτα από το forum και απλά μου στέλνουν π.μ. για ειδικούς. Δεν είναι κάτι το μεμπτό αν και με στεναχωρεί από τη μία αλλά από την άλλη καταλαβαίνω πλήρως την κατάσταση γιατί την έχω περάσει και είναι απελπιστική. Oπότε έστειλα ανώνυμη ειδοποίηση σε όλα τα μέλη για να δούνε λίγο αυτά που σας γράφω παρακάτω:

   Υπάρχει όμως μια γλυκόπικρη αλήθεια που ένας ειδικός θα αργήσει να σας πει! Η αλήθεια αυτή είναι ότι οι σκέψεις που έρχονται στο μυαλό σου είναι δικές σου. Τι εννοώ... Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν σε όλον τον κόσμο, γιατί όμως κολλάς σε κάποιες; Κολλάς όχι μόνο γιατί υπάρχει παθολογικό υπόβαθρο αλλά γιατί έχεις ανασφάλεια στο συγκεκριμένο θέμα. Ένας π.χ. που φοβάται το θάνατο, θα έχει πολύ πιο συχνά ιδεοληψίες σχετικά με ασθένειες κλπ. Εννοείται ότι το σύμπτωμα αλλάζει μορφές και σκέψεις αλλά κατά βάση από πίσω υπάρχει ανασφάλεια, αβάσιμη μεν αλλά υπάρχει.
   Είναι δύσκολο και σκληρό για κάποιον να του πει ένας ειδικός ότι "ξέρεις κάτι, έχεις ανασφάλειες γιατί σου έχουν συμβεί διάφορα πράγματα και απλά δεν έχεις ωριμάσει ακόμα...". Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ωριμάσει και είναι 50 και βάλε. Οπότε στην αρχή ναι μεν εστιάζουμε στην απομάκρυνση του συμπτώματος με ψυχοθεραπεία (cbt κυρίως) και με φάρμακα αλλά μετά πηγαίνουμε πιο βαθιά, ένα ταξίδι που δεν πάμε απλώς στον ειδικό για να ξεφορτώσουμε αλλά για να δούμε και ψυχαναλυτικά τι έχει συμβεί και μας βγήκαν συγκεκριμένα συμπτώματα. Εδώ θέλει κότσια, θέλει ευθύνη και μόνο τότε θα αρχίσουμε να θωρακίζουμε τον εαυτό μας και αυτός είναι ο λόγος που οι ψυχολόγοι δεν το λένε στην αρχή, χρειάζεται να φτάσεις πρώτα σε ένα σημείο και πολλές φορές είναι το σημείο που έχεις αρχίσει να λες ότι βαρέθηκες και ότι η ψυχοθεραπεία δε σου χρειάζεται. Όμως, εκεί είναι που χτίζεις τον εαυτό σου καλύτερα! Εκεί είναι που μιλάς για όλα τα θέματα που σε απασχολούν και βλέπεις ότι οι νευρώνες έχουν πλέον αναδιαταχτεί και η OCD ανήκει πλέον στο παρελθόν και αυτό γιατί ωριμάζεις και έχεις όλα τα όπλα να αντιμετωπίσεις τη ζωή.
   Δε φτάνουν όλοι εκεί γιατί τα παρατάνε στη μέση και μετά τους φταίνε οι ειδικοί. Δεν είναι όμως έτσι, το να είσαι ψυχολόγος είναι λειτούργημα και επαγγελματικά (στυγνά) θα ήταν καλύτερα να σε αφήσει κάποιος ειδικός να πηγαίνεις απλώς και να μιλάς παρά να δουλέψει πάνω σου. Και σίγουρα δεν είναι όλοι οι ειδικοί το ίδιο.
   Η ψυχοθεραπεία είναι ό,τι πιο σημαντικό έχω κάνει για τον εαυτό μου και σας εγγυώμαι ότι δουλεύει! Οπότε όταν ακούω ότι δεν υπάρχει λύση, τότε λίγο πολύ εκνευρίζομαι! Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα από τα άπειρα που έχω γνωρίσει από κοντά:

Παλικάρι παρθένος 28 χρονών και εσωστρεφής είχε ομοφυλοφιλικές ιδεοληψίες και σκόπευε να δώσει τέλος στη ζωή του. Τώρα, με τη δύναμη της ψυχοθεραπείας κατεβαίνει ακόμα και στο gay pride για να πει στον κόσμο ότι η ομοφοβία είναι πρόβλημα. Είναι 100% καλά και 100% straight, παντρεύτηκε και έχει και παιδί!

Επίσης, κοπέλα που δεν έμπαινε σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς γιατί πίστευε ότι θα κατουρηθεί πάνω της, τώρα δουλεύει σε αστικό λεωφορείο σαν οδηγός!

Οπότε, η λύση είναι πάνω σας! Ευθύνη, πίστη, δύναμη, επιμονή και υπομονή. Εσείς είστε υπεύθυνοι για την ευτυχία σας!!